De beste manier van Mis horen – uit een ‘Zonneland’ van 1925…

Uit een Zonneland van 12 april 1925:

Een kruistochter (lid van de Eucharistische Kruistocht) gaat dikwijls naar de H. Mis… als hij kan, elke dag. Een Kruistochter let ook altijd goed op gedurende de H. Mis… hij bidt schoon. Sommige kinderen bidden dan aan hun paternoster… of ze bidden litanieën in hun kerkboek. Dat mag zijn… zo hoort men ook goed Mis. Maar dit is niet de beste manier van Mis te horen.

Welke is de beste manier?

’t Staat in de Catechismus: “De beste manier van Mis te horen is zijn inzicht te verenigen met dit van de priester, en aandacht te nemen op al wat er aan het altaar geschiedt, voornamelijk onder de bijzonderste delen van de H. Mis.”

Ziehier hoe een vurig Kruistochter deed: Wanneer hij in de kerk kwam, ging hij heel van voor knielen, zo dicht mogelijk bij het altaar… daar kon hij goed de priester zien, en de H. Mis volgen. Als de priester het kruisteken maakte, vooraleer de H. Mis te beginnen, dan deed ons Kruistochterke dit ook. “Jezus, zegde hij dan, al wat de Priester zegt, zeg ik ook!” Al wat de priester zegt, zeg ik ook: wat een schoon inzicht! Weet ge wat dit betekent? Dit betekent: “Al wat Jezus zegt, zeg ik ook…” De Priester immers staat daar in Jezus’ plaats. Wie dan zijn inzicht verenigt met dit van de priester, wil doen wat Jezus zelf doet in de H. Mis.

Lees verder

H. Pièrre-Julien Eymard: De mystieke bruiloft

Ter gelegenheid van de feestdag van St. Pièrre-Julien Eymard op 1 augustus graag een homilie van hem over de mystieke bruiloft van Jezus met ons bij de H. Communie.

De Heer heeft bij zijn menswording de menselijke natuur aangetrokken; Hij heeft onze natuur aangenomen, maar zuiver en zonder zonde. Met deze natuur heeft Jezus Christus de wereld verlost. Jezus beminde de mensheid, omdat hij ze aangenomen heeft, daarom heeft Hij zich voor haar overgeleverd en daarom ook noemde hij zich zo gaarne de Zoon des mensen, Filius hominis.

Maar Jezus wil zich met elke ziel verenigen en daarom heeft hij de H. Eucharistie ingesteld. Dáár wordt dagelijks de bruiloft van Jezus Christus met de christenziel gevierd. Onze zielen zijn niet alleen tot het feest uitgenodigd, maar om bruiden te worden. Hoe heerlijk is deze uitnodiging, welke het Woord Gods ons met deze woorden doet: “Veni, sponsa, veni, coronaberis“; Kom o mijn ziel, mijn bruid, ontvang van mij de bruiloftskroon. De Heer vraagt ons slechts te willen komen. Hij zelf geeft ons in het H. Sacrament der Biecht het bruiloftskleed. Armen, kreupelen en lammen, allen nodigt Hij uit en zegt hun: “Venite inebriamini,… posui mensam“; komt u elke dag verzadigen met de zuivere wellusten aan mijn feestmaal. De Heer kon ons geen groter eer aandoen. Ik weet het, allen komen niet, en velen door hun fout; nochtans allen worden verzocht. Zij die wettig belet zijn elke dag te komen, dat zij zich verheugen dat andere christenen, meer begunstigd, vaker communiceren; dat zij zich verheugen dat de Heer niet tevergeefs in zijn tabernakel verblijft. Bij het zien van het feest van anderen, denkt op het uwe, dat aanstaande is.

Lees verder

Jezus spreekt over de H. Eucharistie tot Zuster Josefa Menéndez: De teleurstellingen van Jezus’ Hart

Zuster Josefa Menéndez was een katholieke non en mystica. Zij werd geboren in Madrid en ging op 30-jarige leeftijd in het klooster van de Sociëteit van het Heilig Hart van Jezus in Poitiers. Ze stierf op 33-jarige leeftijd op 29 december 1923. Zij heeft heel wat boodschappen en overwegingen ontvangen van de Heer, welke zij neer heeft geschreven, waaronder overwegingen over Jezus’ lijden. Haar geschriften werden ten zeerste gewaardeerd door Kardinaal Pacelli, de latere Paus Pius XII.

Hieronder een eerste passage

De teleurstellingen van Jezus’ Hart.

Schrijf voor mijn zielen: Ik wil de zielen de bitterheid bekend maken, waarmee mijn Hart verzadigd werd op het ogenblik van het Laatste Avondmaal. Want was mijn vreugde groot bij de gedachte aan de zielen voor wie Ik spijs en levensgezel zou zijn, en van wie Ik tot het einde der tijden het getuigenis zou ontvangen van hun aanbidding, eerherstel en liefde, mijn droefheid was niet minder groot bij het zien van zoveel anderen, die Mij alleen zouden laten of zelfs niet zouden geloven aan mijn werkelijke tegenwoordigheid. In hoeveel harten, besmet door de zonde, zou Ik niet moeten binnengaan! En hoe vaak zou de ontering van mijn Vlees en Bloed niet leiden tot veroordeling van veel zielen!

Lees verder

Maria, bij het Kruis, is ons voorbeeld voor het bijwonen van de H. Mis

Gisteren, 14 september, was het feest van de Kruisverheffing. Vandaag zijn we het feest van O.L.Vrouw van 7 smarten, en we willen hierbij een sermoen geven van wijlen E.H. Kanunnik D’Hoop over hoe Maria ons voorbeeld is bij het bijwonen van de H. Mis, het onbloedig Kruisoffer van Jezus.

Stabat autem juxta crucem Jesu mater ejus;

De Moeder van Jezus stond aan de voet van het Kruis (Joh. XIX, 25)

Hebt gij ooit met aandacht overwogen het wonderbaar feit dat op de Calvarieberg gebeurde is, namelijk een Zoon die de dood der misdadigers op het schandig kruishout sterft, en een Moeder die getuige is van deze dood, en dát van zo’n Zoon? Ach, als het op de wereld voorvalt dat een ellendeling, om zijn misdaad, op het schavot de dood der booswichten ondergaat, dan heeft men ten minste medelijden met zijn onschuldige moeder, en men verbergt haar het ogenblik waarop het strafgericht moet uitgevoerd worden; want het is onmenselijk wreed dat een moeder haar zoon zo moet zien sterven, onmenselijk wreed dat een zoon zo sterft voor de ogen van haar, die hem het leven heeft gegeven! En nochtans, Jezus, die onschuldig is, sterft als een booswicht op het Kruis, en Maria, de tederste der moeders, staat met kloeke moed aan de voet van dit Kruis! Zij staat dáár, drie uur lang, met een hart dat door het zwaard der liefde en der droefheid doorstoken is, bij het zicht van de bloedige wonden van haar enig Kind, haar beminde Jezus!

Lees verder

Het Eucharistisch wonder van Cava dei Tirenni (Italië), 1657

Er is nu veel te doen rond het zogenaamde ‘coronavirus’. Een Amerikaanse bisschop riep onlangs op tot het houden van Eucharistische processies op de vooravond van het feest van St. Jozef, als boetedoening en om Gods genezende hand af te smeken. En dat is inderdaad een heel goed initiatief. In 1657 was er op Hemelvaart een uitbraak van de pest in de Italiaanse stad Cava dei Tirenni. De pest werd gestopt door een processie met het H. Sacrament in de stad te houden.

Lees verder

Over de consecratiewoorden

De consecratie is het meest wezenlijke deel van de H. Mis. Daar spreekt de priester de instellingswoorden uit over de pateen met de hosties en de kelk met de miswijn, zodat deze, door Gods kracht via de Heilige Wijding van de priester, veranderen in het H. Lichaam en H. Bloed van Onze Heer Jezus Christus: dit is de transsubstantiatie. Op dat moment wordt het offer van Golgotha tegenwoordig gesteld (niet herhaald) – vandaar wordt het H. Misoffer ‘Onbloedig Offer’ genoemd. Jezus’ Offer is een tijdloos offer, en de H. Mis zal blijven bestaan totdat Hij wederkomt in heerlijkheid om de wereld te oordelen. De geldigheid van de consecratie ligt in het uitspreken van de juiste consecratiewoorden.

Lees verder