De zonden tegen het Allerheiligste Sacrament en de noodzaak van een kruistocht tot Eucharistisch Eerherstel
door bisschop Athanasius Schneider
Nooit in de geschiedenis van de Kerk is er een tijd geweest waarin het sacrament van de Eucharistie in zulk een alarmerende en zware mate misbruikt en beledigd is geweest als in de voorbije vijf decennia, in het bijzonder sinds de officiële invoering en de Pauselijke goedkeuring van de praktijk van de Communie in de hand. Deze misbruiken verergeren, verder, door de ruim verspreide praktijk in vele landen van gelovigen, die, ofschoon zij al vele jaren het sacrament van de Biecht niet hebben ontvangen, toch regelmatig de heilige Communie ontvangen. Het toppunt van de misbruiken van de heilige Eucharistie is te vinden in de toelating tot de heilige Communie van echtparen die in een openlijke en objectieve staat van overspel leven, en daardoor hun onontbindbare en sacramentele huwelijksband schenden, zoals het geval is voor de zogenaamde “hertrouwde echtgescheidenen”. Zulke toelating is in sommige landen officieel door specifieke normen gelegaliseerd, en in het geval van de streek van Buenos Aires in Argentinië, zelfs goedgekeurd door de Paus. Bovenop deze misbruiken komt nog de praktijk van een officiële toelating tot de heilige Communie van Protestantse echtgenoten in gemengde huwelijken, bv. in bepaalde diocesen in Duitsland.