Nora vertelt: “Ik heb reeds voor vele jaren mijn wekelijks uur van Aanbidding gehouden, opdat mijn man zou terugkeren naar de Mis en de Sacramenten, want hij blijft daar al weg sinds 26 jaar. Hij ging zelfs de kerk niet binnen toen onze kinderen hun Eerste Communie en hun Vormsel deden. Op een natte en koude winterdag zette hij me af aan de Aanbiddingskapel voor mijn heilig uur, en hij vroeg me om me te haasten na het uur omdat hij naar een belangrijke afspraak moest. Na het uur kwam hij me halen en hij wachtte buiten in de auto. Na een twintigtal minuten extra wachten, verloor hij zijn geduld en liep hij de Aanbiddingskapel binnen om mij op te jagen. Ik gebaarde dat ik hem niet zag en ik hij zat zeer ongeduldig neer voor enkele minuten. Uiteindelijk stond ik recht en ging ik weg, en hij kwam snel achter mij. Ik verwachtte dat hij kwaad zou zijn en zou klagen, omdat ik langer dan het uur had gebleven en hem deed wachten. Nadat we in de auto waren gestapt keerde hij zich naar mij en zei kalm en zacht: ‘Ik ga niet naar die afspraak waar ik het over had, maar in plaats daarvan ga ik naar de priester in het Parochiehuis en ik ga hem vragen om mijn biecht te horen. Iets kwam over mij toen ik de Aanbiddingskapel binnenging en ik voel dat God mij terugroept.’ Hij ging naar de biecht die dag en werd een dagelijkse kerkganger en een wekelijkse aanbidder voor de allereerste keer. Ik schrijf dit toe aan de kracht van het gebed vóór het Heilig Sacrament.”
Eerherstel aan het Heilig Sacrament 