De Eucharistische Kruistocht (E.K.) werd in Vlaanderen gesticht in 1920 door de norbertijnen van Averbode (voornamelijk pater Basiel Vanmaele) naar het voorbeeld van soortgelijke bewegingen in Frankrijk en Engeland, met de bedoeling de communiedecreten van Paus Pius X van 1910 meer ingang te doen vinden, vooral bij de kinderen. Een belangrijk moment in de groei van de beweging was het contact met de Zalige Edward Poppe (1890-1924), die in 1922 voor een diepgaande bezieling zorgde.

Na de Tweede Wereldoorlog richtte de Eucharistische Kruistocht zich ook naar de volwassenen en de gezinnen. In 1964 werd de naam veranderd in Eucharistische Kernwerking. De beweging verdween geheel in het begin van de jaren 1970. De laatste groepen die nog bestonden, sloten zich aan bij de M.E.J. (Mouvement Eucharistique des Jeunes – Eucharistische Beweging van de Jongeren). Binnen de Priesterbroederschap Sint Pius X werd de draad op het einde van de jaren 1970 weer opgenomen en werden wereldwijd groepen Kruisvaarders opgericht. (Wikipedia)

Meer info volgt.